το συννεφάκι

τρώει ένα βελανίδι

καθισμένος στην αυλή

όρεξη έχει για παιγνίδι

μα προέχει το φαΐ

βλέπει ένα συννεφάκι

που γυρνάει εκεί ψηλά

μοιάζει με μεγάλο αυτάκι.

λες να ακούει που μασά; 

λες να ακούει το κριτς κρατς

ο μεγάλος ουρανός;

λες να ακούει και τα πλάτς

όταν πίνει ο μικρός; 

αρχινά να μασουλάει 

με ρυθμό πιο μουσικό

θέλει δα να δει πως πάει

αυτό με τον ουρανό

το αυτάκι συννεφάκι

μεγαλώνει πιο πολύ

κι αυτό κάνει τον φλιφλάκη

να γελάει στην αυλή

τώρα αλλάζει τον ρυθμό του

μασουλά πιο χαλαρά

ψάχνει γύρω στο βουνό του

θέλει τύμπανα κρουστά

έχει βρει ένα κλαδάκι

και πετρούλες εκεί δα

και αρχινά να τις κτυπάει

ρυθμικά όλο χαρά

παίρνει και το κουβαδάκι

που χει μέσα το νερό

μπαίνει μέσα, πλατσουράει 

πλάτς και πλίτς και με ρυθμό

κριτς και κρατς το βελανίδι

κλιτς και κλατς και το κλαδί

πλατς και πλιτς το κουβαδάκι

έχει φτιάξει μουσική

θέλει τώρα πια να βάλει

και φωνή ο μουσικός

και ανοίγει στοματάκι

κι αρχινά ένα σκοπό

μόνο που αυτό που βγαίνει

είναι φάλτσο βρε πολύ

κι ο φλιφλάκης επιμένει 

να τονίζει και το μι 

δεν έχει φωνή ο φλιφλάκης 

αλλά χαίρεται πολύ 

και γύρνα το κεφαλάκι

το αυτάκι για να δει

τώρα μοιάζει τυμπανάκι 

φαίνεται παίζει κι αυτό

με τον μουσικό φλιφλάκη

και τον νέο του σκοπό

κριτς και κρατς το βελανίδι

πλάτς και πλιτς και το νερό 

κλιτς και κλατς μες το παιγνίδι

κι η φωνάρα του φλιφλό

έτσι έχει πια περάσει

ώρα κάμποση πολλή

και ο κόσμος να χαλάσει

δεν τον νοιάζει τον σολίστ

μες τους ήχους τους δικούς του

τις δικές του μουσικές 

είναι όλα θέμα γούστου

φάλτσες νότες ή σωστές

δεν βλέπει πως τα ζωάκια

γύρω του έχουν μαζευτεί

και κρατάνε τα αυτάκια

και κοιτάνε κατά κεί

αρχικά είν φοβισμένα 

τι τους βρήκε τώρα εκεί

μα δεν θέλουνε κανένα,

το παιγνίδι να κοπεί

ψάχνουν να βρουν κάποια λύση

για να παίξουνε μαζί 

δίχως να πονούν τ αυτάκια

απ τη φάλτσα τη φωνή

τρέχουν γύρω μες το δάσος 

βρίσκουνε βελανιδιές 

και μαζεύουνε με πάθος

βρήκαν λύση θες δε θες

βάζουν τα βελανιδάκια 

ένα μες σε κάθε αυτί

και αμέσως τα ζωάκια

χαίρονται τη μουσική! 

ο φλιφλό κοιτάει πάνω

το αυτάκι για να δει

τώρα μοιάζει μ ένα πιάνο

σαν να αλλάζει πια πολύ

έχει αρχίσει να γεμίζει

ο ουρανός τόσο πολύ

συννεφάκια τώρα κτίζει 

μπάντα θα'ν' συμφωνική

ο μικρός ο μουσικός μας

βουτηγμένος στη χαρά

παίζει κι όλο τραγουδάει

με ρυθμό πιο δυνατά

τα ζωάκια κουρασμένα

τρέχουν σπίτι τους να πάν

ρίχνοντας τα βελανίδια

στου φλιφλάκου τη φωλιά 

ξαφνικά σαν τραγουδάει

ο μικρούλης ο φλιφλό

μπόρα άγρια κτυπάει

το δασάκι του εδώ

ρίχνει βλέμμα προς τα πάνω 

μαύρος πια ο ουρανός

θυμωμένος με το φάλτσο;

σκέφτεται ίσως ο μικρός 

τρέχει μπαίνει σπίτι ίσια

στην φωλιά να ζεσταθεί

βλέπει ευθύς τα βελανίδια

κι η χαρά του είναι πολλή 

φαίνεται πως τα ζωάκια

εκτιμούν τη μουσική

κι ο φλιφλό έχει ταλέντο

τον ενθάρρυναν πολύ! 

έτσι δεν τον νοιάζει τώρα

που ο ουρανός είναι μουντός

ίσως να ναι και η ώρα

είν το μέσο της νυκτός

νιώθει πως πρέπει να φτιάξει

λίγο όμως τη φωνή

πριν το φως πια να χαράξει

για να βγαίνει δυνατή

έτσι αρχίζει τις ασκήσεις

μες τη νύχτα φωναχτά

νότες και φωνές της φύσης

αρχινά να τραγουδά

δεν αντέχει όμως άλλο 

νανουρίζεται ευθύς 

με την μπόρα και τον σάλο 

πιάνει ύπνος πια βαθύς

ένας μήνας έχει πάει 

ξεκουράστηκε ο φλιφλό

φλιπ και φλαπ, να τον! ξυπνάει!

ήρθε ο έρης ο ερωδιός!

αρχινά να του μιλάει

να του λέει πως αυτός

στο όνειρο του έχει γίνει

ένας μέγας μουσικός

πως τα άλλα τα ζωάκια

το χαρήκανε πολύ

και πως θα κάνε δισκάκια

στο όνειρο του το παιδί

μα , περίεργο , του λέει

σαν κοιτάει τη φωλιά

πότε άραγε έχει φέρει

τόσα βελανίδια πια!